Θάνατος και πόνος παντού γύρω μου,
καμία διαφυγή γιατί να συνεχίσω λοιπόν;
Όταν κανείς δεν νοιάζεται, κανείς δεν είναι εκεί,
πεθαίνεις μέσα σου πριν φύγεις
Προσπάθησα να φτάσω το υψηλότερο σημειο όρασης
και τα όνειρα μου φαίνεται να έχουν εκπληρωθεί
Αλλά μπροστά στα μάτια μου υπάρχει ένα όραμα ψεύτικο
Ψαχνοντας πάντα για έναν σκοπό,
ο χρόνος μας τελειώνει;
Περιμένεις καθώς τα καυστικά λόγια ακούγονται
Παρακολουθείς καθώς η θέληση σου φθίνει
Όταν πεθάνω, θα θυμάσαι
όλα αυτά που προσπάθησα να πω;
Αυτός ο καρκίνος μέσα μου μού καταστρέφει τη ζωή,
Όταν θα σαπίζω στο έδαφος θα νοιάζεσαι;
Η άμμος του χρόνου δεν έχουν καμιά σημασία
σ’ έναν άχρηστο, άσχημο κόσμο
Τίποτα δεν φέρνει ψυχική γαλήνη,
δεν αφήνω τίποτα πίσω
εάν τα λόγια μου δεν εισακουστούν
Περιμένεις καθώς τα καυστικά λόγια ακούγονται
Παρακολουθείς καθώς η θέληση σου φθίνει
Και έχω μάθει να παρακολουθώ τον ξεπεσμό
Και έχω μάθει να ακολουθώ τα μάτια πίσω μου
Μέσα από τους διαστρεβλωμένους, κούφιους δρόμους
Στο απώγειο της μοίρας μας, τόσο κρύα
Και μισώ τον τρόπο που με κοιτάζεις
με τα παγωμένα, άψυχα μάτια σου
Αρνήσου το, αγνόησε το και κάλυψε το
στην ντροπή μέσα στο αλαζονικό, απρόσωπο κενό σου
Περιμένεις καθώς τα καυστικά λόγια ακούγονται
Παρακολουθείς καθώς η θέληση σου φθίνει
Είναι δρόμος χωρίς γυρισμό
και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα
Ούτε καν να αυτοκτονήσεις, γιατί τα καυστικά λόγια μου
δεν θα σου διδάξουν τίποτα