Калі б аркестр казаў замест нас
Нашмат лягчэй спявалася б: «Бывай»
Сталенне было б, як крэшчэнда
Скрыпак і нягод
Барабаны абвяшчаюць навальніцу
Маэстра пакінуў нас
Пастаў трохі лёгкай музыкі, а то нічога не хочацца
Больш за тое, самую лёгкую
Са словамі без усялякіх загадак, вясёлымі, але не занадта
Пастаў трохі лёгкай музыкі ў гэтай аглушальнай цішыні
Каб не зваліцца ўнутр чорнай дзіркі
Якая ў кроку ад нас, ад нас
Здаецца
Калі б было дастаткова канцэрту, каб спарадзіць кветка
Сярод будынкаў, разбураных варожымі бомбамі
У імя нейкага Бога
Які не паказваецца падчас навальніцы
Маэстра пакінуў нас
Пастаў трохі лёгкай музыкі, а то нічога не хочацца
Больш за тое, самую лёгкую
Са словамі без усялякіх загадак, вясёлымі, але не занадта
Пастаў трохі лёгкай музыкі ў гэтай аглушальнай цішыні
Каб не зваліцца ўнутр чорнай дзіркі
Якая ў кроку ад нас, ад нас
Яна гучыць фонам у крамах
Яе спяваюць салдаты, малалетнія алкаголікі
Прагрэсіўныя святары, чуюць яе ў кварталах залітых сонцам
Як лёгкі грукат
Яна запаўняе думкі ў трэнажорных залах
На ёй трымаецца вечарынка, нават жудасная
Пераасэнсавай сваё жыццё, тое, чаму дазволіў
Пасць ў бездань сваёй абыякавасці
Пастаў трохі лёгкай музыкі, а то нічога не хочацца
Больш за тое, самую лёгкую
Са словамі без усялякіх загадак, вясёлымі, але не занадта
Пастаў трохі лёгкай музыкі ў гэтай аглушальнай цішыні
Каб не зваліцца ўнутр чорнай дзіркі
Якая ў кроку ад нас, ад нас
Здаецца