Pencereden dışarı bakıyorum,
her sey cok kasvetli.
Eski yaralar, kirli, tozlanmis yaralar
hepsini bastiracagim.
Uzaktaki anlamsiz binalar,
bitmeyen binlerce lanet sokaklar,
son isteksiz nefese giden yollar.
Anilar ve melankoli,
Caresizlik ve depresyon.
Boslamanın sonsuz koridoru.
Siktir et, umrumda degil.