Од сумрака до свитања
живим к'о цар
до задњег дуката
Нек знају сви
да не жалим
што си ми ти, срећо, удата
За муштулук бих позлатио
првог ко ми буде јавио
да се кајеш што си његова
и да си погријешила
За муштулук бих позлатио
само кад бих опет сазнао
да крај њега сада имаш све
а још питаш за мене
Ја не кријем
што тугујем
што без тебе заувијек остајем
Опрости ми
због љубави
ја сам ти је давно украо
За муштулук бих позлатио...