Goedenavond meneer, mevrouw
Vandaag, zal ik alles tegen je zeggen
Ik prefereer te spreken met “jij”
Want ik hou niet van “u”
Ik vind dat dat je ouder maakt
En ik, ik wil jong blijven.
Een jongetje voor het leven
Zonder zakdoeken of geschreeuw
Dus ga ervoor, ik zeg het allemaal tegen je
Over het drama dat ik leef
Elke dag in hel
Dit is waar ik ben
ik zou willen gaan
Er tussenuit gaan
Uit deze gekke wereld
En vertrekken naar weet-ik-veel-waar
Deze wereld wurgt me, verplettert me en verbrandt me
Vernietigt me, het voorkomt dat ik in mijn bubbel leef
Dus ik zou graag willen vertrekken
Ver van alles, Gewoon weg rennen
Laat me wegrennen
Deze wereld te verlaten verbannen te geraken
Als God zegt dat zelfmoord een zonde is dan
Moet hij me vertellen hoe ik weg moet, zonder hem te pijnigen
Hij zal me moeten veranderen in dat wat dokters “gestoord” noemen
Zodat ik het misschien in de wazigheid zie
Dus geachte meneer T,
Help me, hou van me
Ik, ik kan het niet
In deze wereld die ik zie
In deze wereld in gevecht
Waar men gewoon een bruut is
Waar liefde niks meer betekent
Wat ruzies en geschillen
Ik schrijf mezelf een wereld voor
Een planeet alleen voor mij
Een planeet waar ik mezelf kan voelen
Een nieuwe start, zonder kettingen
Zonder haat
Een planeet waar je me vleugels geeft
Een nieuw universum
Waar de tranen, de pijn
Een legende zullen zijn
Gewoon maar een verdomde stedelijke legende
Dus, laat me gaan
Zeg me hoe ik moet ontsnappen
Genoeg vragen gesteld
Laat me, ik wil alles verlaten
Het enige waar ik van hou in je creatie “Mens”
Is dat het kan dromen elke nacht, zoals kinderen
Wees oud, jong, slecht
Leuk of ook lelijk
We hebben de rechten om te dromen, ook zonder iets in onze zakken
Bedelaar, ik smeek de avond
Ik smeek om hoop
Maar de nacht is gierig
Mevrouw, bewaar haar morfine
Omdat ik niet heb betaald
Of in ieder geval niet genoeg
Geboren met ouders zonder fortuin
Ze weigert me de maan
En omdat we natuurlijk in deze wereld
We niet met deze cijfers kunnen leven
Dat je kinderen zijn veranderd in vieze monsters
Elke maand verdien je ze
Elke dag verlies je ze
De rekening is hard
Ik geef de rekening terug, ik zal hel verlaten
Het is waar, ik geef toe, ik ben misschien verslagen
Ik geef toe, ik neem aan
Het leven eet me op met een slechte bittere smaak
Dan, hoor me schreeuwen
Spuug al mijn lef
In dit geluid dat het leven van een pessimistische idioot vertelt
Ik voel me zo verdomd alleen
Niemand om mijn handen vast te houden
Niemand om deze glorie mee te delen, verdomme
Ik loop alleen op een weg
Wat lijkt zonder morgen te zijn
Ik ga sneller maar niemand wacht op me aan het einde
Dus, elke nacht drink ik
Ik bijt op mijn gezicht
Om te vergeten, eigenlijk
Succes maakt je eenzaam
Weinig vrienden, weinig leven
Ik zit opgesloten in een vacuüm
Vol vijanden, zonder uitgangen
God, ik heb een gids nodig
Sommige hans zullen zeggen
Ik misbruik, ik overdrijf
Maar fuck deze idioten
Omdat ik jong ben en gelijk heb
In mijn hoofd is het een rotzooi
Wie deed het licht uit?
Mam, ik kan het niet duidelijk zien
Ik moet verlicht worden
Als eerste is geluk
Wanneer je je hart geeft
Om een liefde te eten
Die je pijn kalmeert
Je vergeet je ongeluk
Maar eigenlijk is het slechts een valstrik
In deze generatie idioten, vol leugenaars
Zodra het hart is gebroken
Je hoeft haar niet te bellen
Eenzaamheid komt eraan
Ze komt je snel zoeken
Ze wacht niet tot je opengaat, nee!
Ze komt binnen zonder te kloppen
Je gelopen blauwtjes zijn een snack om te eten voor haar
Dus jij, wie ben jij?
Als laatste, weet je het eigenlijk?
Omdat ik niet meer weet wie ik ben, ik ben verdwaald
Mijn ambitie is groot
Moeilijk te bevredigen
Mijn geluk smaakt naar een bittere smaak
Dus meneer, mevrouw
Ik geef toe, ik ben ongelukkig
Maar ik leef mijn kinderdroom
Maar dat is sterker dan ik
Ik mis dat nog steeds
Dit en dat daar
Altijd meer, zo ben ik!
Dus, ik hoop dat op een dag
Ik de liefde kan bedrijven
Met een oprecht persoon
Dat niet met me speelt
Ik heb echt genoeg
Gegeven zonder teruggave
Ik ben klaar met “van mezelf houden”
Zonder zielsverwant is het zwaar
Maar weet
Dat op het podium, dankzij jou
Ik heb het gevoel dat ik ver weg ben van deze gekke wereld
Omdat ik schrijf als ik instort
En ik lach als ik dans
En ik leef als ik zing
En voor dat alles zeg ik je:
Dankjewel