Mówią, że niespokojne ciało może skrywać spokojną duszę.
Ten, kto wędruje i ten, kto osiadł – obaj mają odległy cel.
Czy eksploruję przestworza, czy zgłębiam swe wnętrze –
cóż, tak naprawdę to nie ma znaczenia, dopóki mogę sobie powiedzieć, że zawsze się starałem.
Tak jak fala na oceanie,
życie jest ruchem.
Idź naprzód!
Tak jak wiatr, który zawsze wieje,
życie płynie.
Idź naprzód!
Tak jak wschód słońca o poranku,
budzi się życie.
Idź naprzód!
Jakże cenię każdą minutę,
to, że jestem jej częścią,
to, że w niej jestem,
czując pragnienie, by iść naprzód!
Podróżowałam po wszystkich krajach, podróżowałam w swej głowie.
Wygląda na to, że jesteśmy w podróży, wyprawie poprzez czas i przestrzeń.
I gdzieś znajduje się odpowiedź
na wszystkie „dlaczego?”
Tym, co naprawdę stanowi różnicę
pomiędzy tym, co martwe i tym, co żywe, jest wola życia.
Tak jak fala na oceanie,
życie jest ruchem.
Idź naprzód!
Tak jak wiatr, który zawsze wieje,
życie płynie.
Idź naprzód!
Tak jak wschód słońca o poranku,
budzi się życie.
Idź naprzód!
Jakże cenię każdą minutę,
to, że jestem jej częścią,
to, że w niej jestem,
czując pragnienie, by iść naprzód!
Poranna bryza, która porusza powierzchnię morza,
płacz mew, które nade mną krążą:
widzę to i słyszę,
lecz jak mam wytłumaczyć
magię tej chwili,
cud bycia żywą, czucia słońca,
które pojawia się1 po każdym deszczu.
Tak jak fala na oceanie,
życie jest ruchem.
Idź naprzód!
Tak jak wiatr, który zawsze wieje,
życie płynie.
Idź naprzód!
Tak jak wschód słońca o poranku,
budzi się życie.
Idź naprzód!
Jakże cenię każdą minutę,
to, że jestem jej częścią,
to, że w niej jestem,
czując pragnienie, by iść naprzód!
Tak jak wiatr, który zawsze wieje
(Życie płynie.
Idź naprzód!
Tak jak wschód słońca o poranku,
budzi się życie.
Idź naprzód...)
Jakże cenię każdą minutę,
to, że jestem jej częścią,
to, że w niej jestem,
czując pragnienie, by iść naprzód!
Tak jak wiatr, który zawsze wieje
(Życie płynie.
Idź naprzód...)
1. dosł. "następuje"