Μέσα στο φόβο αποκαθιστάς τις πεποιθήσεις σου,
Όπως ένας γέρος σε εκκλησία μια Κυριακή.
Σύρσου στη βρομιά στους αγκώνες και στα γόνατά σου,
Ανα πάσα στιγμή ξέρεις ότι μπορεί να πεθάνεις.
Έλα, λοιπόν, να μας σώσεις, μετάτρεψε το νερό σε κρασί,
Δώσε μου λέξεις απύθμενης σοφίας
Καθώς περνάω τη γραμμή του εχθρού,
Όπου οι πληγωμένοι και οι νεκροί δείχνουν το δρόμο.
(Μου δείχνουν το δρόμο)
Πες μου πότε θα φύγει η νύχτα,
Σαν να έχει σβηστεί,
Κάνε μια ευχή κάτω από το πένθιμο αστέρι.
Πως μπορεί να υπάρχει λόγος για πόλεμο;
Για την ζωή ενός ανθρώπου που υποφέρει
Θυμάμαι, το έχω ξανακούσει,
Πες τα μου όλα όταν η καινούργια μέρα ξεκινήσει.
(Η καινούργια μέρα ξεκινήσει)
Πες μου πότε θα φύγει η νύχτα,
Σαν να έχει σβηστεί,
Κάνε μια ευχή κάτω από το πένθιμο αστέρι.
Όταν νικήσουμε,
Το παλιό στερεότυπο,
Κάτω από το ίδιο, παλιό ,πένθιμο αστέρι.
[Είθε να αναπαυθεί εν ειρήνη ό,τι είναι καλό]
Γιατί; Πες μου γιατί
[Είθε να αναπαυθεί εν ειρήνη η πατρότητά σου]
έδωσες στον κόσμο αυτόν τον πόνο;
Πες μου πότε θα φύγει η νύχτα,
Σαν να έχει σβηστεί,
Κάνε μια ευχή κάτω από το πένθιμο αστέρι.
Όταν νικήσουμε,
Το παλιό στερεότυπο,
Κάτω από το ίδιο, παλιό,πένθιμο αστέρι.