Κ' έχω αφήσει
μία ελπίδα
στο ποτήρι να πνίγει
Καθώς χαζεύω
στην οθόνη
μια εικόνα μας μαζί
Ένα βαρύ ποτό
σε χαμηλό ποτήρι
βαλ'το διπλό σα ταμπλό
τύψεις με πόνο να πιω
Ξέρω πως έφταιγα εγώ
και δεν έχω θάρρος να πάρω
ένα συγγνώμη να πω, γράφω το αριθμό σβήνω το κινητό και
Μου λείπεις
τα βράδια
οι σκέψεις μου κολυμπούν στο αλκοόλ
το γκρι της
ομίχλης
απ' το παράθυρό μου κοιτώ
Το τέλος
χαράζει,
μαράζει, σκεπάζει τ'αστέρια στον ουρανό
Μου λείπεις
λυπάμαι
γιατί στα δύσκολα δεν ήσουν εδώ
Σταμάτα να με δαιμονιζεις
τη στιγμή που με ράγισες έπαψες να με γεμίζεις
δεν είσαι εκείνη που γνώρισα κ'εγω δεν είμαι αυτός που νομίζεις
Θα'ναι αργά
όταν λυγίσεις όταν συγγνώμη θα 'ρθεις να ζητήσεις
όταν ζυγίσεις τα όσα σου έδινα με το πραγματικά όσα αξίζεις
Πες μου για πίεση, πες μου για πάθη
ποιος έκανε λάθος ποιος έγραφε ολότελα
πες μου για αγάπη φτιάξε με λίγο
το κάνεις καλά τόσο που με 'χεις μάθει
Πόσα όνειρα πήγανε στραφι
πόσο εύκολα μπηγεις ξυράφι
σε μια καρδιά που σου δοθηκε απλόχερα
πόσο απλά ένας άνθρωπος ξεγράφει
Ένα βαρύ ποτό
σε χαμηλό ποτήρι
βαλ'το διπλό σα ταμπλό
τύψεις με πόνο να πιω
Ξέρω πως έφταιγα εγώ
και δεν έχω θάρρος να πάρω
ένα συγγνώμη να πω, γράφω το αριθμό σβήνω το κινητό και
Κ'εχω αφήσει
δύο λέξεις
που θα 'πρεπε να 'χω πει
γράφω τον αριθμό μα το κλείνω
λίγο πριν πιάσω γραμμή
Μου λείπεις
τα βράδια
οι σκέψεις μου κολυμπούν στο αλκοόλ
το γκρι της
ομίχλης
απ' το παράθυρό μου κοιτώ
Το τέλος
χαράζει,
μαράζει, σκεπάζει τ'αστέρια στον ουρανό
Μου λείπεις
λυπάμαι
γιατί στα δύσκολα δεν ήσουν εδώ
Κ'εχω αφήσει
δύο λέξεις
που θα 'πρεπε να 'χω πει
γράφω τον αριθμό μα το κλείνω
λίγο πριν πιάσω γραμμή
Μου λείπεις
τα βράδια
οι σκέψεις μου κολυμπούν στο αλκοόλ
το γκρι της
ομίχλης
απ' το παράθυρό μου κοιτώ
Το τέλος
χαράζει,
μαράζει, σκεπάζει τ'αστέρια στον ουρανό
Μου λείπεις
λυπάμαι
γιατί στα δύσκολα δεν ήσουν εδώ