Μες στο σπίτι γυρνώ
σαν τρελός κάθε νύχτα
και το χρόνο μετρώ
που με γέμισε πίκρα,
τ’ άρωμά σου εδώ
κατακλύζει το χώρο,
μες στο δράμα που ζω
άλλο ένα σου δώρο.
Μου ’κλεψες τα καλοκαίρια
το φεγγάρι και τ’ αστέρια
και τον ύπνο μου
Πίσω σου άφησες χειμώνες
της καρδιάς τους παγετώνες
να’ χω δίπλα μου
Μου ’κλεψες τα καλοκαίρια
το φεγγάρι και τ’ αστέρια
και τον ύπνο μου
Πίσω σου άφησες χειμώνες
της καρδιάς τους παγετώνες
να ’χω δίπλα μου
Η μορφή σου παντού
μες στο άδειο μας σπίτι
με στιγμές πανικού
με γεμίζει και λύπη,
δακρυσμένες σιωπές
πίσω αφήσαν τα λόγια
μες στις πρώτες βροχές
βιαστικά χελιδόνια
Μου ’κλεψες τα καλοκαίρια
το φεγγάρι και τ’ αστέρια
και τον ύπνο μου
Πίσω σου άφησες χειμώνες
της καρδιάς τους παγετώνες
να ’χω δίπλα μου
Μου ’κλεψες τα καλοκαίρια
το φεγγάρι και τ’ αστέρια
και τον ύπνο μου
Πίσω σου άφησες χειμώνες
της καρδιάς τους παγετώνες
να ’χω δίπλα μου