Мост над туманным заливом [Most nad tumannym zalivom] [Polish translation]

Czas zatrzymał się między bajką i jawą

Stoję na zimnych płytach, pokrytych gwiezdnym kurzem

Most nad mglistą zatoką, uczucie do bólu znajome

Zamykam oczy i taję, padam do nieważkości

Śni się morzu burza, miękkim trawom rosa

Śnią się wolnemu wiatrowi skrzydła i żagle

I tylko mi nie usnąć, jestem dziś w niewoli

Gorzko-słodkich wspomnień, że przywrócili mi tę wiosnę

Chłodom na przekór

Ożywają kiełki

Przybywa księżyc

I płyną marzenia przez lata

Przez morskie przypływy

Przez kwietniowe ulewy

Chcę, żeby tak było zawsze

Lunęły dźwięki i farby nieopanowanym potokiem

I jest zburzona skrajna granica naciągania nerwowych włókien

Wichry niewidzialnej siły nie dają wstrzymać się

Odrywają mnie od ziemi, naruszając prawo grawitacji

Kilometry niekoszonych traw

Rozpala się płomień ogniska

Zapełniają się miodem plastry,

leje się wino przez brzeg

I wplatają się nici dróg

W kolii bezsennych nocy

Tylko po to, żeby mi pewnego razu

usnąć na twoim barku

Szmer zmiętych stron

Ocean bez granic

Twoje serce wewnątrz,

odczuwam każde uderzenie

Cichy poszept i krzyk

Intonacji rytm

Chcę, żeby tak było zawsze

Czas zatrzymał się

Między bajką i jawą

Stoję na zimnych płytach

pokrytych gwiezdnym kurzem

Most nad mglistą zatoką

Uczucie do bólu jest znajome

Zamykam oczy i znów

padam do nieważkości

Drzemią w mgiełce wulkany

Toną w wodzie obłoki

Pełny tajemnic niezmierzony świat

odbity w twoich źrenicach

I znów mi nie usnąć

Jestem na zawsze w niewoli

Wszystkie drogi wreszcie

powracają do tej wiosny

Chłodom na przekór

Ożywają kiełki

Przybywa księżyc

I płyną marzenia przez lata

Przez morskie przypływy

Przez kwietniowe ulewy

Chcę, żeby tak było zawsze