Συχνά μου ψιθύριζες "Θα σε περιμένω"
Το θυμάσαι; Και ξαφνικά ακόμα περιμένεις;
Αλλά πώς μπορώ να το πιστέψω;
Απλώς δεν ξέρω...
Καταστρέφομαι, χάνω την καρδιά μου,
Σφίγγω στα χέρια μου ένα ευτυχισμένο εισιτήριο εκεί,
Από όπου τόσο βιάστηκα...
Προφανώς, σκόνταψα...
Λοιπόν, τι μπορώ να αλλάξω;
Λυπάμαι πολύ, αγάπη μου,
Ξέρω σίγουρα, ότι δεν θα σε ξεχάσω...
Λυπάμαι πολύ, και την ανατολή
Θα πετάξω από Μόσχα-Βλαδιβοστόκ...
Λυπάμαι πολύ, αγάπη μου,
Ξέρω σίγουρα, ότι δεν θα σε ξεχάσω...
Λυπάμαι πολύ, και την ανατολή
Θα πετάξω από Μόσχα-Βλαδιβοστόκ...
Προς τα κάπου με τραβάει τόσο πολύ...
Τι είναι αυτό που με εξαπατά εκεί..;
Δεν ξέρω, μέσα μου ακόμα πονάει...
Αλλά δεν θα γυρίσω πίσω!
Πλέον δεν κλαίω!
Δεν θα κρύψω την καρδιά μου τυχαία,
Και θα φυλάξω το παλιό μου εισιτήριο για σένα...
Γιατί σ'αποχαιρέτησα..;
Ξέρεις, ότι δεν παραιτήθηκα..
Λοιπόν, τι μπορώ να αλλάξω;
Λυπάμαι πολύ, αγάπη μου,
Ξέρω σίγουρα, ότι δεν θα σε ξεχάσω...
Λυπάμαι πολύ, και την ανατολή
Θα πετάξω από Μόσχα-Βλαδιβοστόκ...
Λυπάμαι πολύ, αγάπη μου,
Ξέρω σίγουρα, ότι δεν θα σε ξεχάσω...
Λυπάμαι πολύ, και την ανατολή
Θα πετάξω από Μόσχα-Βλαδιβοστόκ..!