Mijn dagen zonder jou zijn zo donker
Zo lang, zo grijs
Mijn dagen zonder jou zijn zo absurd
Zo boos, zo hard
Mijn dagen zonder jou hebben geen nachten
En als er een verschijnt
Heeft het geen nut om te slapen
Mijn dagen zonder jou zijn een verspilling
De uren hebben noch een begin, noch een einde
Zo leeg van lucht
Zo vol van niets
Nutteloze rommel
Troep op de vloer
Vliegen in huis
Mijn dagen zonder jou zijn als een hemel
Zonder zilveren manen
Noch zonnestralen
Mijn dagen zonder jou zijn slechts een echo
Die altijd hetzelfde lied herhaalt
Zo leeg van lucht
Zo vol van niets
Nutteloze rommel
Troep op de vloer
Vliegen in huis
Schoppend tegen stenen
Terwijl ik nog hoop dat je terugkeert naar mij
Terwijl ik nog steeds in de gezichten van ouderen
zoek naar resten van een kind
Jagend op redenen die me doen geloven
Dat ik nog steeds leef
Mijn nagels bijtend,
Verdrinkend in tranen,
Je zo erg missend,
Mijn dagen zonder jou
Hoe erg doen de dagen pijn zonder jou