مرغِ شب [Morghe shab] [Transliteration]

چو مرغ شب خواندی و رفتی دلم را لرزاندی و رفتی

شنیدی غوغای طوفان را زخواندن واماندی و رفتی

ز باغ قصه به دشت خود سایه ابریست در دل مهتاب

مثل روح آزرده ی مرداب دلم را لرزاندی و رفتی

چون مرغ شب خواندی و رفتی

آخی تو اشک سرد زمستان را چو باران افشاندی و رفتی

سیاه شب لاله افشان شد کویر تشنه گلستان شد

تو می آیی آی تو می آیی ز باغ قصه به دشت خود

ز راه شیری و پر مهتاب آخی تو میباری چو گل باران

به جام نیلوفر مرداب آخی تو میباری چو گل باران

به جام نیلوفر مرداب آی به جام نیلوفر مرداب