[همایون:]
مرغ سحر ناله سر کن
داغِ مرا تازه‌تر کن
[عبير:]
زآه شرربار، این قفس را
برشکن و زیر و زِبَر کن
[همایون و عبير:]
بلبل پربسته زِ کنجِ قفس درآ
نغمهٔ آزادیِ نوعِ بشر سرا
وز نفسی عرصهٔ این خاکِ توده را
پُرشرر کن
[همایون:]
ظلمِ ظالم، جورِ صیّاد
آشیانم، داده بر باد
[عبير:]
ای خدا، ای فَلَک، ای طبیعت
شامِ تاریکِ ما را سحر کن
[همایون:]
ای خدا، ای فَلَک، ای طبیعت
[همایون و عبير:]
شامِ تاریکِ ما را سحر کن