Kırgınım, beni duyuyor musun?
Kör oldum, çünkü tek gördüğüm şey sensin
Tek başıma dans ediyorum, dua ediyorum
Fikrin belki bir gün değişir diye
Ve senin kapına doğru yürürken
Gözlerim yerle buluştu
Çünkü senin gözlerine bakıp diyemem...
O, bu gece kollarını açıp seni yakınında tuttuğunda
Bu doğru hissettirmeyecek
Çünkü ben seni bundan daha fazla sevemem
Seni yatırdığında
İçten içe ölebilirim
Bu hiç doğru hissettirmiyor
Çünkü ben seni bundan daha fazla sevemem
Bundan daha fazla sevemem
Daha gürültülüyüm, beni görebiliyor musun?
Kollarıma uzanıp
Beni kurtarır mısın?
Çünkü biz bir elmanın iki yarısıyız
Beni kurtardın
Gittiğinde bu da kayboldu
Ve ne zaman seni sokakta görsem
Onun kolları arasında, güçsüzleşiyorum
Vücudum iflas ediyor, dizlerimin üstündeyim
Dua ediyorum
O, bu gece kollarını açıp seni yakınında tuttuğunda
Bu doğru hissettirmeyecek
Çünkü ben seni bundan daha fazla sevemem
Seni yatırdığında
İçten içe ölebilirim
Bu hiç doğru hissettirmiyor
Çünkü ben seni bundan daha fazla sevemem
Asla söyleyecek kelimeleri bulamadım
Ama şu an kalmanı istiyorum
Kollarımda bir süre daha.
Ve bu gece gözlerini kapatırken
Işığı görmeni dileyeceğim,
Yukarıdaki yıldızların saçtığı
(Ve diyorum ki)
O, bu gece kollarını açıp seni yakınında tuttuğunda
Bu doğru hissettirmeyecek
Çünkü ben seni bundan daha fazla sevemem
Çünkü ben seni bundan daha fazla sevemem
Seni yatırdığında
İçten içe ölebilirim
Bu hiç doğru hissettirmiyor
Çünkü ben seni bundan daha fazla sevemem
O bu gece kollarını açıp seni yakınında tuttuğunda
Bu doğru hissettirmeyecek
Çünkü ben seni bundan daha fazla sevemem
Seni yatırdığında
İçten içe ölebilirim
Bu hiç doğru hissettirmiyor
Çünkü ben seni bundan daha fazla sevemem
Bundan daha fazla sevemem