[Giriş]
Ay ışığında doğmuşuz
Bir hayal değil bu
Gün ışığında nefes alamıyoruz
Kalbini gizlemelisin
Üzgün olmak için doğduk, üzgün
Mutlu olmak için acı çekiyoruz
[Verse 1]
Haydi bakalım Ay çocuğu
Olması gereken bu
Tüm bu acı ve dertler
Bizim kaderimiz, anlıyor musun?
Benim ve senin hayatın böyleydi
Yağmurda dans etmeliyiz
Acı içinde dans etmeliyiz
Parçalansak bile
Uçağın içinde dans edeceğiz
Biz gece manzarasına herkesten daha fazla ihtiyaç duyuyoruz
Sadece ben kendimi teselli edebilirim, başkası değil
Gözyaşlarını akıtmakta sorun yok
Ama sakın kendini paralama
[Nakarat]
Ay çocuğu, ışılda
Ay yükseldiğinde, senin zamanın
Haydi bakalım
Ay çocuğu, ağlama
Ay yükseldiğinde, senin zamanın
Haydi bakalım
Ay çocuğu, ışılda
Ay yükseldiğinde, senin zamanın
Haydi bakalım
[Verse 2]
Gitmeme rağmen bir kez olsun terk edemiyorum
Ölmek istediğini söylüyorsun ama aynı tutkuyla yaşamaya devam ediyorsun
Bırakmak istediğini söylerken başka bir yük alıyorsun
"Bir şey düşünmemeliyim" düşüncesi bile bir düşüncedir
Biliyorsun, aslında kaderimiz böyle
Biliyorsun, sonsuz acının içinde gülümsediğimizi
Biliyorsun, "özgürlük" dediğin an öyle bir şeyin olmadığını
Biliyorsun
Biliyor musun?
[Verse 3]
Ay'ın zamanı geldiğinde, ruhunun gözleriyle karanlık gökyüzüne bak
Göstereceğim sana pencereni, zamanını
Biliyor musun, bu sokak lambasının bile birçok dikeni var
Dikkatle izle yanıp sönen ışığını
Bu "gece manzarası" denilen şey, çok acımasız değil mi?
Başkasının dikenleriyle oluşturulmuş bir gösteri
Elbette, senin dikenlerini görünce birisi teselli bulacaktır
Biz birbirimizin gece manzarasıyız, birbirimizin Ay'ı
[Köprü]
Biz birbirimizin gece manzarasıyız, birbirimizin Ay'ı
Biz birbirimizin gece manzarasıyız, birbirimizin Ay'ı
Biz birbirimizin gece manzarasıyız, birbirimizin Ay'ı
[Çıkış]
Haydi bakalım
Ay çocuğu, ağlama
Ay yükseldiğinde, senin zamanın
Haydi bakalım
Ay çocuğu, ışılda
Ay yükseldiğinde, senin zamanın
Haydi bakalım