Ποτάμι του Φεγγαριού, πιο πλατύ από ένα μίλι,
Θα σε περνώ με χάρη*, κάποια μέρα.
Ω, εσύ, ονειρευτή, καρδιοκατακτητή,
Όπου κι αν πηγαίνεις, στο δρόμο σου πάω.
Δυο περιπλανώμενοι, εκεί έξω να δουν τον κόσμο.
Έχει τόσο πολύ κόσμο για να δεις.
Κυνηγάμε την ίδια άκρη του ουράνιου τόξου--
Περιμένοντας στη στροφή,
Ο τοσοδούλης** φίλος μου,
Ο Ποταμός του Φεγγαριού κι εγώ.
(* με στύλ)
(** κυριολεκτικά λέει: huckleberry friend
huckleberry=είδος μούρου, μύρτιλο (;)
ομως στην καθομιλουμένη αργκό της εποχής
το "huckleberry" χρησιμοποιείται ως χαϊδευτικό,
λόγω του μικρού μεγέθους των καρπών του,
για να δηλώσει κάτι μικρό, και παράλληλα
να δείξει στοργή.)