อา ฉากอันแสนวิเศษ มาดื่มฉลองกันอีกยกเถอะ
เสียงหัวเราะที่เอ่อล้นไปทั่วเมืองนั้น
เป็นสิ่งประดิษฐ์ของคำเท็จ ที่คอยตบตาทำเป็นไม่เห็น
ฉันคุมสติไว้ไม่ให้หลุดไป
กลิ่นหอมจะนำมาหล่อเลี้ยงสมองจนเต็มได้จริงรึเปล่า
เพื่อกระตุ้นให้ฟื้นตัวขึ้นมาอีกครั้ง
ทั้งไม่รู้และพลางสงสัย ว่าวันนี้ใครจะออกไปที่นั่นกัน
หากฉันพยายามต่อไป แล้วมีอะไรบ้าง ที่ฉันทำไม่ได้
บนโลกใบนี้ มีอะไรบ้าง ที่ฉันทำไม่ได้
เมื่อมองไปในดวงตาอันดำมืดคู่นั้น ก็ตัดสินใจ
ว่าจะต้องไม่ให้น้ำตาเธอต้องหลั่งไหลอีก
จงออกตามหามัน อย่าให้หลุดลอยไป
เพราะอนาคตที่สดใสรู้ว่าต้องไปให้ถึง
แม้โลกจะเต็มไปด้วยความผิดพลาดก็ตาม
ยังอยากให้เธอหัวเราะและเป็นอิสระสักครั้งก็ยังดี
เพราะไม่อาจทำร้ายใครได้
จึงอยากเข้มแข็งให้มากกว่านี้
เพื่อฟื้นคืนมาเป็นตัวฉันคนเดิมอีกครั้ง
ฉากอันแสนวิเศษ อีกช่วงเวลาแห่งความสงบสุข
ข่าวลืออันเลวร้ายไหลท่วมเมืองเต็มไปหมด
โกหกกันเห็นๆ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
จนสำลักในอาการผวาของมันเสียเอง
ขบวนแห่อันบริสุทธิ์ เดินทางไปยัง
ที่ที่ซึ่งเสียงฝีเท้าดังก้องกังวาน
สุขใจจัง ความทรงจำของรสชาติที่ยืนยงนั่น
ที่อยู่อีกฟากคือความวิปลาส
พูดได้รึเปล่าว่า "บรรทัดฐานที่ดี" นั้นคือหลักการใช้ชีวิต
และ "การไม่ต้องมีใครมาเสียใจ" คือหลักการใช้ชีวิตน่ะ
เห็นได้ไงว่าหนทางที่ซื่อตรงนั้นคือหลักการใช้ชีวิต
งั้นเอาเป็นลองนึกว่า "ไม่มีพลาด" คือหลักการใช้ชีวิตก็แล้วกัน
และฉันก็ไม่อยากใช้ชีวิตอย่างที่เธอทึกทักเอาเอง ว่ามันถูกต้อง
หรือการใช้ชีวิตปลอมๆ แล้วก็บอกว่ามันถูกต้อง
สงสัยเหลือเกิน ไม่รู้ว่าจะเป็นแบบไหน และจะเชื่อมั่นได้อย่างไร
อยากรู้ความจริงว่ามีอะไรอยู่ในตัวฉันกันแน่
บอกฉันทีสิ
บอกฉันทีสิ
ถึงอย่างนั้น เราก็ยังคงอยู่ในโลกแห่งความสับสน
ฉันสวดภาวนา
เชื่อเถอะว่าแค่ได้อยู่กับเธอไปตลอดก็พอแล้ว
มอบความหวังมาให้ฉัน เพื่อให้ได้ยิ้มกับเธออีกครั้ง
หัวใจที่เต้นรัว
สั่นคลอนภายในตัวฉัน และเริ่มกู่ร้องออกมา
"ขยับตัวได้แล้ว สร้างเส้นทางของตัวเองซะ"
จะลุกขึ้นเพื่อพิสูจน์ "ตัวฉัน" ผู้อ่อนแอ
กัดกินเข้าไปในตัวจนถึงเครื่องใน
แม้โลกจะเต็มไปด้วยความผิดพลาดก็ตาม
ยังอยากให้เธอหัวเราะและเป็นอิสระสักครั้งก็ยังดี
เพราะไม่อาจเห็นใครร้องไห้ได้
จึงอยากเข้มแข็งให้มากกว่านี้
เพื่อฟื้นคืนมาเป็นตัวฉันคนเดิมอีกครั้ง
จะปกป้องเธอจากภยันตรายที่ถาถมเข้ามา
วิ่งต่อไป ต่อไปเรื่อยๆ เพื่อเธอคนเดียว
จะเอาชนะสิ่งที่สถิตอยู่เพื่อเธอเอง