Monster [Belarusian translation]

Ты быў -- свядомасць,

І цвёрды, аль/’ле стаў вадою.

І раптам тонем,

Не хутка, але -- тапельцы...

Пусціла сэрца, --

Бліжэй да дна бы кудысьці...

Аль, з новым стрэчным, --

Й надзею вярну,

Што ў мяне скраў.

Ўвесь Свет спыню я,

Ўвесь Свет спыню я...

Ад ператварэння ў монстра, -

Зажыва (Што жыўцом) есць...

Думаў ты хоць бы,

Выжылі як мы?

Калі ж адышоў ты,

Ўвесь Свет -- ён наш.

А-а... а-а, а-а... а-а.

Я чалавек тольк’,

I з той жа плоці, што ўсе мы.

Аль не зладзейка,

Наперакор, як ты бачыў...

Кліч ты хоць здрадніцай,

Твае ахвяры зьбіраю...

І ўсё мацней яны,

Я чую кліч іх (кліч іх, кліч іх!).

I я спыню Свет,

I я спыню Свет

Ад ператварэння ў монстра, --

Што есць жыўцом...

Думаў ты хоць бы,

Выжылі як мы?

Калі ж ты пакінуў,

Ўвесь Свет -- ён наш.

Ну, ты думаў пра пэўны рашэння...

(Ну...) я -- аб увазе...

(Цi…) заўсёды ведаць адказы?

Й губляць гатов ты,

Губляеш ты іх...

Зратую я Свет,

Зратую ўвесь Свет

Ад ператварэння ў монстра, --

Зажыва, што есць...

Думаў ты хоць бы,

Выжылі як мы?

Калі ж адышоў ты,

Ўвесь Свет – ёсць...

Ўвесь Свет спыню я,

Ўвесь Свет спыню я...

Ад ператварэння ў монстра, --

Што нас -- жыўцом...

Думаў ты хоць бы,

Выжылі як мы?

Калі ж сышоў ты,

Ўвесь Свет -- ён наш.

___________________

Ты быў маiм сумленнем (маiм разуменнем),

Такі цвёрды, (але...) цяпер зараз ты -- як / што вада (падобны на ваду).

І мы пачалі тануць (апускацца),

Не так хутка, (але...) мы апускаемся глыбей (далей)...

Але я дазваляю майму сэрцу сысці, --

Гэта -- кудысьці бліжэй да дна...

Але я атрымліваю і нешта новае (нешта нечаканае),

І вяртаю (...у абмен) надзею,

Якую ты скраў.

Я супыню (спыню) ўвесь Свет,

Я супыню (“разговорное!”) ўвесь Свет...

Ад ператварэння ў монстра

І паглынання (паядання) нас жыўцом...

Ты ніколі не задумваўся (не здзіўляўся),

Як мы выжылі?

Цяпер, калі ты адышоў (…ад мяне),

Свет -- ён (…стаў) наш(-iм).

О-о-о-о, о-о-о-о.

Я ўсяго толькі чалавек,

Са сваім «шкілетам» (...ва мне).

Але я не лiхадзейка,

«Насуперак таму» («нягледзячы на тое»), што ты заўсёды прапаведуеш...

Называй мяне здрадніцай (прадажніцай),

Я проста збіраю твае самыя ахвяры...,

Яны становяцца ўсё мацней, -

Я чую іх кліч (кліч, кліч!).

Я супыню ўвесь Свет,

Я спыню ўвесь Свет

Ад ператварэння ў монстра...,

І паглынання нас зажывам...

Ты ніколі не здзіўляўся,

Як мы выжылі?

Цяпер, калі ты сышоў,

Свет -- ён ўвесь ёсць наш.

Ну (Што ж), ты думаў аб прамых (слушных, правiльных) вялікіх рашэннях...

Ну а мне падабалася ўвага (клопаты, заляцанне).

Мы не заўсёды ведалі адказы, (... усё ж)

Ты збіраешся страціць і іх,

Ты (з-)губляеш іх...

_________

by AN60SH