Aestatem in collibus!...
Illorum nebulosorum dierum memini,
cum etiam currebamus
orbemque totum sub pedes nostros subegeramus.
Dum anni temporum mutationem respiciebamus
incertis fortunis delineatae erant viae nostrae
Obviae montes
a mari nos non impediebant
Hic in armis stabamus
Ubicumque sumus, hic penates nobis sunt
immutabiles in medio mundo quem extruximus
Trans auram te etiam audio
umbramque tuam in arboribus percipio
subsistentem: nunquam mutantur memoriae.