Εμένα η αγάπη μου είναι μικρή και ταπεινή
ένα αστεράκι του ουρανού, που κρύβεται να μη φανεί.
Ποτέ δε ζήτησε πολλά και είναι φτωχά τα όνειρά της
η μόνη της κληρονομιά, μια κορδελίτσα στα μαλλιά της.
Κι όταν για αγάπη της μιλώ και της υπόσχομαι πολλά
εκείνη μου χαμογελά, μονάχα μου χαμογελά.
Εμένα η αγάπη μου κρατά στα χέρια γιασεμιά
λούζεται με ανθόνερο, για αυτό δε μοιάζει με καμιά.
Παίρνει το χρώμα της αυγής και το περνά στα χείλη της
κι' όλοι οι μικροί και ταπεινοί κόσμου είναι φίλοι της.
Κι όταν για αγάπη της μιλώ και της υπόσχομαι πολλά
εκείνη μου χαμογελά...