Μια μολυβιά μέσα στης μοίρας το τετράδιο
είν’ η ζωή, είν’ η ζωή του καθενός,
μια γομολάστιχα ο θάνατος και αύριο
σε μια στιγμή τα πάντα γίνονται καπνός.
Μια μολυβιά που σβήνει και δεν αφήνει
ούτ’ ένα ίχνος πουθενά,
ένα μικρό σημάδι που μες στον Άδη
χάνεται και δε γυρνά.
Είν’ η ζωή μια μολυβιά.
Μια μολυβιά κακογραμμένη που ξεθώριασε
και η πικρή και η πικρή μου η ζωή,
σαν δυνατός βοριάς η μοίρα μου τα σώριασε
φύλλα ξερά όλα τα όνειρα στη γη.