یکی رو ساختم مثل تو اما تمام تنش از گِله
یه لب خندون گذاشتم، مثل خنده ناز و خوشگلت
من اون صورت ماهو باز، درست عین خودت ساختم
من قلبم رو دادم بهش، بشه مثل خودت واسم
فرقش با تو اینه فقط این مجسمت
جایی نمیره و توو دستم هست
کل تنش گِله اما باز هم مثل آدمه
فرقش اینه تمام روحم رو دادم بهش
وجودم رو دادم بهش
جای تو اینجا یه عمری با منه
اگه دهن وا کنه تنش از صد جا تَرک میخوره
میبینی دوریت چجوری داره این فکر رو فلج میکنی
انقدره از تو گفتم که تموم جونم رو دادم بهش
من خودم شدم مجسمه به عشق تو میگم آدم بهش
فرقش با تو اینه فقط این مجسمت
جایی نمیره و توو دستم هست
کل تنش گِله اما باز هم مثل آدمه
فرقش اینه تمام روحم رو دادم بهش
وجودم رو دادم بهش
جای تو اینجا یه عمری با منه