Լոլիտա է անունս,
Լո, կամ էլ Լոլա,
Կամ նման մի բան:
Լոլիտա է անունս`
Երբ գայլի համար եմ երազում,
Լոլան է արյունաքամ լինում:
Խնդում եմ, երբ լեզուս է սայթում,
Մի ծիծաղով, որը գժին է վայել:
Մի երևույթ եմ, անունս է Լոլիտա,
Հեղեղող սիրո Լո, Լո* անմահական:
Լոլիտա է անունս`
Երկարագուլպա ուսանող,
Մեթիլենակապույտ ջինսով:
Լոլիտա է անունս`
Արագ բռնկվող ու հանդարտվող,
Կիսով բամբակ, կիսով բուրդ:
Լռությո՛ւն, ոչ մի բառ
Մայրիկին` թե ինչ երևույթ եմ ես:
Անունս է Լոլիտա`
Հեղեղող սիրո Լո, Լո անմահական
կրկներգ
Իմ մեղքը չէ,
Որ հենց նահանջել եմ ուզում`
Տեսնում եմ այլոց
Ինձ վրա թափվելու պատրաստ:
Իմ մեղքը չէ, ըստ իս,
Որ շուրջս լսում եմ բոլորից`
«Հելլո էլ-ի-տ-ա» (L.O.L.I.T.A.):
Ես Լոլիտան եմ: