Bir kere ayın ve güneşin altında
Hayatın sabahları azaldı
Saklı ormanın içinde
Vesilahti'nin varoş mahallerinin içinde
Bir şifacı vardı
Yetenekli bir cadı
Ama onun için dinlenmek yoktu
Hiçbir gün sadece onun için değildi
Ait olmayı istedi
Gömülü olmayı istedi
Cesedi alındı
Başkaları tarafından taşındı
Ben bir ceset olduğumda
Benim günlerim bittiğinde
Bedenimi uzaklara taşıyın
Gece düştüğünde
Kim benim mezarımı geçerse
Kim olduğu farketmez
Yapmanız gereken bu
Ya da kötü şeyler sizi bulur
Ama şafak geldiğinde
Ve gece geçtiğinde
Cesedim orada olacak
Büklüm büklüm orada olacağım
Ölüm kendini alır
Şifacı kollarının içine
Bu yüzden 4 adam onu alır
Şifacı cadının cesedini taşır
Ama gökyüzünde bir ışık var
Günün ilk ışıkları
Uzanıp dinlenme zamanı
Ölülere yer yapmak için
Yüz yıl sonra bile
Hatta bin yıllar sonra
Saklı ormanın içinde
Vesilahti'nin varoş mahallerinin içinde
Bilinenler unutuldu
Anı masala dönüştü
Ay ışığında taşındı
Gün ışığından önce gömüldü
Kim benim mezarımı geçerse
Kim olduğu farketmez
Yapmanız gereken bu
Ya da kötü şeyler seni bulur
Bir dal kırmak zorundasın
Bir üvez ağacının dalı çıtırdar
Bir huş ağacının dalını kır
Mezarın üzerine ince bir çam dalı ser
Kim benim mezarımı geçerse
Kim olduğu farketmez
Yapmanız gereken bu
Ya da kötü şeyler seni bulur
Bir dal kırmak zorundasın
Bir üvez ağacının dalı çıtırdar
Bir huş ağacının dalını kır
Mezarın üzerine ince bir çam dalı ser