Ik wil niet bij je aanbellen
Maar ik doe het toch
Ik wil niet aan je denken
En ik doe het altijd nog
Ik wil niet over je praten
Om van zien maar te zwijgen
Je moest je een beetje schamen dat je nog altijd
In mijn liedjes sluipt!
Ik heb geprobeerd mezelf ervan te overtuigen
Dat je eigenlijk helemaal niet zo mooi bent
Dat je gek bent
En niks begrijpt
Dat wij niet voor
elkaar bestemd zijn
Maar met elke onvolkomenheid van jou, met elke onvolkomenheid van jou, met elke onvolkomenheid van jou hou ik meer van jou
Je bent zo heerlijk zelfingenomen
Zo wonderbaarlijk arrogant
Prachtig verwaand
Daarvoor benoem ik je tot koningin van mijn land
Voor iemand die steeds liegt, de jongens kwetst, zie je er verdomd onschuldig uit.
Het is jouw aard.
Ik kan niet boos op je zijn
Met elke onvolkomenheid van jou, met elke onvolkomenheid van jou, met elke onvolkomenheid van jou hou ik meer van jou
Met elke onvolkomenheid van jou, met elke onvolkomenheid van jou, met elke onvolkomenheid van jou hou ik meer van jou (herhalingen)