Ці мог… нават уявіць...
Дзён тых – “iх пачуцці праз-жыць’” (томнасць трымае быць), --
Цяжар перажыванняў, -- тiск…
Мігам сышлi, -- я ж не анёл, ды-сь.
Цяжкім шлях быў ведаў,
І памылка за памлекай.
Ўявіць, нават бы ці мог ты,
Каб мог пачуць ты, пачаць жыццё зноў.
Дзе была жа, -- усё адбылося?
Добры будзь, занадта б – й позна.
Той жа шлях праходзіш,
Робячы памыл-ку за памоўчай.
Павінен быў бы быць,
Павінен быў бы быць -- адным, хто спазнаў мяне.
І я павінна б быць...
Хіба не адзінай бы/ць, каго кахаў як мъне?
Цяжкім быў шлях ведаў,
І памылка за памлекай.
І ўсё, -- мне i ў даведку быць, --
Зноў нельга мне вырабіць...
Тыя ж грахі.