Portat is pilus allichidius
cun prelleddas colorias,
un’arrecada a dònnia banda
che cambixeddu de ispigas.
No at a essi sa brus bella
de totu is piciocas,
ma tenit su nómini de s’arrosa
chi m’ispirat is cantzonis.
Andat a ingunis a sa mitza,
a bortas chi no m’atobit
aundi s’arriu imprassat a su ponti
e in is orus inci crescit su trigu.
E po mori ‘e custa basca,
po chi m’indi potza bogai s’axiu
in is brazus de s’amori miu,
postus in d’una tass’e àcua.
Is pilus tuus, sa pipia,
m’arregordant s’incras
cun is crocas in bratzus tuus
fattas a pibionis de lana.
M’indi scirat sa luxi de is ogus tuus
chi s’istirant in is mius
comenti unu miràculu de sa vida
e calisisiat cosa de Deus.