O, dört uydudan da,
Bir saatin her dakikasının hakkından gelir,
Ve sen bir çiçek bile göremezken ortada,
O, dört yapraklı bir yonca bulabilir.
Alışkanlığı böyle; o, mantığa aykırı,
O hem bir dikey hem de bir paralel.
Yalınayak, geceliğiyle,
Öylece dans eder yağmurda,
Günbatımından günbatımına,
Sanki acısını yıkıyormuş gibi yağmurda.
Güzel olduğu için, tahmin edilemez de,
Karşı konulamaz, ondan nefret etmek mümkün mü,
O benim sağduyumdur,yıkılırken düzene koyar her şeyi,
Ama ne fark eder, onu kandırmak imkansız.
Ele avuca sığmaz olabilir bazen,
Tıpkı size yaptığı brovni kekler gibi,
Az biraz kendinizi kaybettiğiniz bir tadı olabilir,
Ama bir dönüm noktası değil,
O bir misali gibidir, huzur denizinin.
Hafif geceliğinin içinde,
Yalınayak dans eder yağmurda,
Günbatımından günbatımına,
Sanki acısını yıkıyormuş gibi yağmurda.
Güzel olduğu için, tahmin edilemez de,
Karşı konulamaz, ondan nefret etmek mümkün mü,
O benim sağduyumdur, yıkılırken düzene koyar her şeyi,
Ama ne fark eder, bu imkansız bir tartışma.