משירי ארץ אהבתי [Mishirei Eretz Ahavati] [Polish translation]

Ojczyzno moja, ziemio ładna i biedna-

Król bez korony a królowa bez domu.

I siedem dni w roku wiosna

A chmury i deszcze cała reszta.

Ale siedem dni w roku róże kwitną,

I siedem dni krople rosy błyszczą,

I siedem dni okna otwarte,

I wszystcy Twoi żebracy na ulicy stoją

I wznoszą bladą swą twarz do światła dobrego,

I wszystcy Twoi żebracy szczęśliwi.

Ojczyzno moja, ziemio ładna i biedna,

Król bez korony a królowa bez domu.

Tylko siedem dni w roku są święta

A trud i głód cała reszta.

Ale siedem dni świece błogosławione

I siedem dni stoły wystawione,

I siedem dni serca otwarte,

I wszystcy żebracy Twoi stoją modląc się,

A synowie Twoi i córki – młodożeńcami,

I wszystcy żebracy Twoi – braćmi.

Nędzna moja, biedna i zgorzkniała,

Król bez korony a królowa bez domu-

Tylko jedna na świecie Twe zalety głosiła

Twe wady i wstyd cała reszta.

Dlatego przejdę każdą ulicę i róg,

Każy rynek, podwórze i zaułek i ogród,

Ze zburzonych Twych murów każdy kamyk-

Pozbieram i schowam ku pamięci.

I z grodu do grodu, z kraju do kraju

Wędrować będę z katarynką i pieśnią

Rozgłaszać Twe ubóstwo promienne.