Пах тваёй памады
У вены б'е прама.
Я зараз гару,
Плюхаю віно.
Ваюю я з усімі,
Каб ты ўноч сустрэлас,
I горад абярну,
Да праклятая!
Ноччу, дзе цябе i знайду,
Каб мне, хай сябе i згублю.
Да цябе цягнуся,
А з ранку каяцца мне.
Знаю...
Знаю, следам iдзеш,
Кiдаеш, але яшчэ дарагi.
Таму мы адно для другога
Наркотык, я зведаць павінен яго.
Прыпеў (8 радкоў х2):
Пах тваёй памады
У вены б'е прама.
Пранята iм кроў,
Мiма л’ю віно.
З усімі я ваюю --
Цябе ў ноч сустрэць бы,
I горад звярну,
Ты, праклятая!
Лiха ты маё!... Ты праклятая!
«Мая праклятая! На-на-на, на-на-на»…
Мая праклятая!
Дзе цябе i знайду,
Каб мне, хай сябе i згублю.
Бо ты, я -- адно для другога
Наркотык, я зведаць павінен яго.
Прыпеў.
Лiха ты маё...
«На-на-на, на-на-на. На-на-на, на-на»…
Мая праклятая!
Лiха ты маё...
«На-на-на, на-на-на. На-на-на, на-на…
Мая праклятая!»…
«Таму мы адно для другога
Наркотык, а-а…
Таму мы адно для другога
Наркотык…, а-а, павiнна я зведаць яго…»
Прыпеў:
Водарам памады
У вены мне прама.
Праняла iм кроў,
Мiма л’ю віно.
З ўсімі я змагаюс --
Каб ноччу сустрэлас,
I горад звярну,
Ты, праклятая!
Ты, праклятая…
У вены б’еш прама.
Праняла iм кроў,
Мiма л’ю віно.
З усімі я ваюю --
Каб ноччу з табой быць,
Увесь горад абярну,
Ты, праклятая!
Лiха ты маё…
На-на-на, на-на-на. На-на-на, на-на…
«Мая праклятая!»
Пах тваёй памады…
«На-на-на, на-на-на. На-на-на, на-на…
Мая праклятая!»…