Mirela Pachou - Πάμε μπροστά [Pame brosta]

Αν είναι ο κόσμος αυτός

ένα διαμάντι χαμένο στη λάσπη και

ένας μικρός στεναγμός

η πρώτη νιότη που κλαίει γι’ αγάπη.

Αν είναι ο κόσμος αυτός

μία κραυγή στην ψυχή κλειδωμένη και

της λογικής θησαυρός

που την καρδιά στη βροχή περιμένει

Αν άλλη μια μέρα σου ράγισε

να’ χεις κάτι απ’ αυτή να θυμάσαι

Η ευτυχία σου ήρθε ή άργησε;

Αντιστέκεσαι ή ακόμη φοβάσαι;

Πάμε μπροστά, μονάχα μπροστά

με φλόγα αναμμένη στα μάτια

Καινούργια αγκαλιά

ανοίγει ξανά και ενώνει τα σκόρπια κομμάτια.

Πάμε μπροστά, το βλέμμα ψηλά

Η αλήθεια γιατρεύει το τραύμα

Καινούργια στεριά

ζωή που διψά κι ακόμη αντέχει το θαύμα.

Αν είναι ο κόσμος αυτός

ένα λουλούδι που ακόμη δεν άνοιξε

ένας διαβάτης σκυφτός

δίχως πυξίδα και χάρτη που χάθηκε.

Αν είναι ο κόσμος αυτός

ένα ταξίδι στο φως που σταμάτησε

Μια περιπλάνηση προς

ένα λιμάνι που ακόμη δε φάνηκε.