Мир потерянных вещей [Mir poteriannyh veschey] [Polish translation]

Tracę przyjaciół, dla których pieniądze są ważne

Tracę iluzje, zapominam dziecięce sny

Ostatnie siły tracę na poszukiwania świata

Gdzie znajdą się wszystkie długopisy i wszystkie klucze od mieszkania

A ty czekasz mnie w świecie utraconych snów

W świecie znikłych rzeczy

Przy ścianie, owiniętej suchym bluszczem, opuściwszy nogi do strumienia

Tracę rozsądek i tych, kto powiedział by: «Trzymaj się»

Śnieg zawiał trasy, przepada po kroplach życie

Tracę zdolność kochać, tracę i sens

A potem równowaga i... padam w dół

A ty czekasz mnie w świecie utraconych snów

W świecie znikłych rzeczy

Przy ścianie, owiniętej suchym bluszczem, opuściwszy nogi do strumienia

Płynęłam by, lecz rzeki są pokryte lodem

W gwiazdach jest utracony twój ślad

Nie znam drogi do twojego domu

Drogowskazu nie ma...

Należy być bardzo słabym, żeby tak często padać

Należy być bardzo głupim, żeby znów potem podnosić się

Siedzę w błotnej kałuże w cienkiej przejrzystej sukni

I nie wiem co mam czynić: płakać czy śmiać się

Wołasz mnie do świata utraconych snów

Do świata znikłych rzeczy

Przy ścianie, owiniętej suchym bluszczem, opuściwszy nogi do strumienia

Płynęłam by, lecz rzeki są pokryte lodem

W gwiazdach jest utracony twój ślad

Nie znam drogi do twojego domu

Drogowskazu nie ma...