Πιστεύεις πως όλα περνάνε,
Γίνονται μια χούφτα στάχτη.
Και τι έχεις να πεις για την αγάπη μου,
Που πετά ανήσυχα όπως ένα πληγωμένο πουλί
Στην άκρη της Γης.
Πιστεύεις πως όλα περνάνε,
Χάνονται στη λευκή ομίχλη,
Και τι έχεις να πεις για την ψυχή μου,
Που αντιστέκεται στα εμπόδια
Στον ατελείωτο κόσμο,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα πριν σε γνωρίσω,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα, χωρίς να αγαπάω,
Τον βρήκα χάρη στ'αστέρια.
Πιστεύεις πως δεν είμαστε παντοτινοί,
Αλλά (ότι) εμείς θα ζούμε σαν τον ουρανό,
Αλλά (ότι) εμείς θα πλέουμε, όπως οι κύκνοι,
Και θα σκεφτόμαστε για το γεγονός, ότι μετά από μας
Μένει ο κόσμος,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα πριν σε γνωρίσω,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα, χωρίς να αγαπάω,
Τον βρήκα χάρη στ'αστέρια.
Αυτός ο κόσμος,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα πριν σε γνωρίσω,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα, χωρίς να αγαπάω,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα...
Μένει ο κόσμος,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα πριν σε γνωρίσω,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα, χωρίς να αγαπάω,
Για την ύπαρξη του οποίου δεν ήξερα πριν σε γνωρίσω,
Πριν σε γνωρίσω.