Άνθρωποι γύρω μου
αλλά παρόλο που τους ξέρω
δεν ξέρω τίποτα γι'αυτούς
μόνο τα πρόσωπα (τους)
ξεχασμένες ιστορίες στο μυαλό μου
[Ρεφρέν:]
θέλω να ξέρεις πως
δεν το κάνω επίτηδες
κάθε λέξη βγαίνει από την καρδιά μου
αλλά πάλι
Νομίζω πως νομίζεις
πως αυτά θα ακουστούν
από διάφορα κορίτσια από διάφορα μέρη
με κοιτάς, δεν σε ξέρω αλλά
ακόμη ρωτάς πότε θα σε ξαναδώ
Τρυπάει στα αυτιά μου
τα χείλη σου κουνήθηκαν με καθυστέρηση
μόνο εικόνες
μπορώ μόνο να φαντάζομαι αλλά χωρίς ήχο
[Ρεφρέν]
Σύμφωνα με αυτά που λες, μού ανήκεις
Παρόλου που δεν ξέρω το όνομά σου, παρόλου που θα ήθελα να το μάθω
γνωριστήκαμε αλλά δεν ξέρουμε ο ένας τον άλλο
ας αναζητήσουμε ρυθμό κάπου αλλού
[Ρεφρέν]