Είχες πει πως ήμουν το πιο εξωτικό άνθος
Καθώς με κρατούσες και ο χρόνος μας τέλειωνε
Μακάρι νά 'ξερα πώς τις πείθεις και τις ρίχνεις, αγόρι μου
Μακάρι νά 'ξερα τι κάνεις, αλλά είσαι απίστευτος
Μακάρι νά 'ξερα πώς —τελικά— ξεφεύγεις, ξεφεύγεις
Κάποιος τόσο επικίνδυνος και συνάμα στιγματισμένος όπως εσύ
Μία για τα λεφτά και δύο για το σόου
Σε λατρεύω, αγάπη μου, κι ειμ' επιτέλους έτοιμη να φύγω
Μα άλλαξες—δεν ξέρω γιατί
Κάπου χάλασες, μα είσαι τόσο λαμπρός!
Μοιάζεις με εκατομμυριούχο
Μα—Τότε—Γιατί νιώθω πληγωμένη;
Κατέχεις τον κόσμο, λέω ξανά και ξανά
Κάτι τόσο παράξενο και δυσκολονόητο
Δεν είναι τόσο δύσκολο, αγόρι μου, να μου αρέσεις—ή ακόμα και να σ' αγαπώ
Θα σ' ακολουθώ όπου κι αν πας!
Γιατί; Γιατί εισ' απίστευτος!
Και αν κάποια στιγμή νιώσεις κάτι, απλά άρπαξέ με και πάρε με
Θα σ' ακολουθώ όπου κι αν πας!
Μία για τα λεφτά και δύο για το σόου
Σε λατρεύω, αγάπη μου, κι ειμ' επιτέλους έτοιμη να φύγω
Μα άλλαξες—δεν ξέρω γιατί
Κάπου χάλασες, μα είσαι τόσο λαμπρός!
Μοιάζεις με εκατομμυριούχο
Μα—Τότε—Γιατί νιώθω πληγωμένη;
~x2~
Δεν ξέρω,
Κάπου χάλασες, μα είσαι τόσο λαμπρός!
Μοιάζεις με εκατομμυριούχο
Μα—Τότε—Γιατί νιώθω πληγωμένη;