Αρχίζω να προσέχω πως σε έχω,
αρχίζω να φοβ'αμαι πάλι
ωστόσο το κρύβω στη σιωπή.
Θα αφήσω να περάσει ο χρόνος.
Αρχίζω να πιστεύω πως σε αγαπώ
και αρχίζω να ονειρεύομαι τα φιλιά σου
ωσττόσο δεν πρόκειται να το πω...
μέχρι να αισθανθείς το ίδιο κι εσύ.
Γιατί φοβάμαι, φοβάμαι να σ' αγαπήσω...
και να μη θέλεις να με ξαναδείς...
Γι' αυτό πες μου πως μ' αγαπάς
ή πες μου πως δεν αισθάνεσαι κάτι τέτοιο,
πως πια δεν τρέχει στις φλέβες σου η ζεστασιά που νιώθω όταν σε βλέπω, μη το προσπαθείς, ξέρω πως μου λες ψέματα... Αρχίζω να προσέχω πως σε χάνω.
Αρχίζεις ήδη να μου λείπεις,
ίσως είναι άδικο να σου λέω ψέματα, πως σβήνει αυτό που έχουμε, και τώρα θα λες πως αυτό είναι ψέμα...
πως είμαι ο ένας στη ζωή σου... εξακολουθώ να σε βλέπω χαμένη.
Μη μου λες πια πως μ' αγαπάς,
δε με νοιάζει πια αυτό που νιώθεις,
εκείνη η αγάπη που με αγκάλιαζε πια δε με καίει, μόνο με τσούζει, μη το προσπαθείς, ξέρω πως μου λες ψέματα...
Μη μου λες πως μ' αγαπάς,
δε με νοιάζει αυτό που νιώθεις,
εκείνη η αγάπη που με αγκάλιαζε πια δε με καίει, μόνο με τσούζει, μη το προσπαθείς, ξέρω πως μου λες ψέματα...
και... πια δε φοβάμαι...