Ümidlər Qəbirstanlığı lyrics

(verse: Qaraqan)

Parçalandı qəlbimin sınıq divarları

Göz yaşımla qızdırırdım soyuq məzarları

Son intizarları, səbrimin, aşar hasarları

Ölmüş ümidlər qəbristanlığının açarları

Nəzərləri, azarları

Arzular uzaq

Qırıldı qələmi, yandı kağızı dəli yazarların

Dərin əsərləri sevgimin edirdi ixtisar

Qəlbimin bağlanır yalan gülüş bazarları

Qəzəlləri yazmışam mən, özümü alova atmışam mən

Yatmışam mən, iztirab dənizlərində batmışam mən

Tənha uzanan ayağım altda keçmişin xəzəlləri

Göz yaşlarım doldurar neçə Xəzərləri

Aşiqanə repçinin, eybəcər gözəlləri

Sona çatar, daşıdı kürəyi, əbədi bəd nəzərləri

Qatarları əridi, yox oldu dəmir yollarında

Qırmızı bulaqlar axanda qollarımda

(Nəqarət: Qaraqan)

Mən, ağlamağa gəlmişəm (Qəlbimin içində)

Ölülərin gözünü bağlamağa gəlmişəm (Onsuzda görmürlər)

İnsanlardan qurtaraq, məhv olan insanlığı

Qəlbim ölmüş ümidlər (ürəylər) qəbristanlığı

(Ağlayan da insan, ağladan da insan)

(verse: Dərviş)

Yağış, gecə, buludlu hava və mən burdayam (Harda?)

Ölmüş ümidlər qəbristanlığındayam (Niyə?)

Bilmirəm, bəlkə mən də kiminsə, ümidiydim, öldüm (Niyə?)

Bilmirəm, bəlkə qiyamət qopdu, mən də bura döndüm

Heç nə anlamayan gözlərimlə baxdım ətrafa (Nə etdin?)

Heç nə, dəli kimi başladım qışqırmağa (Nə?)

Dirilin ölülər!!

Dirilin etibarsız ümidlər!! (Nə etdilər?)

Nə qədər qışqırdımsa səs çıxmadı

Lal kimiydilər

Gəzdim məzarlığı, yerimi, qəbrimi axtardım

Üzərində adları olan başdaşlarına rastladım (Nə yazılmışdı?)

Xoşbəxt olmaq, Sevmək, Hər istədiyinə yetmək

Nə üçün yaşadığını başa düşmək, dərk etmək, (Sonra?)

İnsanı yaşayan vaxtda qiymətləndirə bilmək..

Sıxıldım gördüklərimdən, bezdim və dayandım

Qəbrimi tapdım, uzandım yerimə, yumdum gözümü

Oxumağa başladım: (Nə?)

(Nəqarət: Qaraqan)

Mən, ağlamağa gəlmişəm (Qəlbimin içində)

Ölülərin gözünü bağlamağa gəlmişəm (Onsuzda görmürlər)

İnsanlardan qurtaraq, məhv olan insanlığı

Qəlbim ölmüş ümidlər (ürəylər) qəbristanlığı

(Ağlayan da insan, ağladan da insan)

(skit)

Sən yetimçiliyin nə olduğunu bilmirsən.. Əgər Hüseyn, Cəmil, ya mən, bir-birimizi istiiriksə, heç bir şey o sevgini azalda bilməz

(verse: AiD)

Sevgi hekayəsi deyil, qəm nağılıdı yazdığım

Güllər üçün bir dərə deyil, qəbirdi qazdığım

Azdığım nifrətlə dolu bir gülüş dəryasıdı

Ümidlərimi sıraladığım yer ümidsizlik dünyasıdı

Ölülərin siyahısıdı evimə gələn dəvətnamələr

Peyda olan çarələr, hər tərəfdən zərbələr

Endirirdi nəğmələr, od saçırdı güllələr

Qəbirlərdə çiçəklər, azalmışdı səbəblər

Düzgünlük axtarırdı üçyüz görmüş qara qarğa

Sonsuz ömür yalan imiş, bildi qaldı bağıra-bağıra

Yolunu axara satdı, getdi, qulaqlarda qəmli repdi

Sətirlərdə ölü ümiddi

Gözündə yaş qalan AiDdi

Həyatımdan əsər yazdım

Yaşardı səhifələr

Doldu gözlərim, qaraldı səhərlər

Ölülər məzarını gizlədi

Baş daşlarını əzizlədi

Hər an sonunu gözlədi

Pessimizm bizdədi..

(Nəqarət: Qaraqan)

Mən, ağlamağa gəlmişəm (Qəlbimin içində)

Ölülərin gözünü bağlamağa gəlmişəm (Onsuzda görmürlər)

İnsanlardan qurtaraq, məhv olan insanlığı

Qəlbim ölmüş ümidlər (ürəylər) qəbristanlığı

(Ağlayan da insan, ağladan da insan) (x2)