Michalis Hatzigiannis - Մենք անկեղծ զինուոր ենք [Menkʻ ankeġc zinuor enkʻ]

Մենք անկեղծ զինուոր ենք, առանց ի վիճակ:

Ուխտել ենք ծառայել երկար ժամանակ,

Պարսկաստանի խորքից եկել է նամակ,

Գնում ենք բարով, կ’ուշանանք տարով,

Արիւն, սուր ու հուր, պատերազմի դաշտ կը սպասեն մեզի:

Դուշմանը մեզ տուեց ջան ֆետայ անուն,

Այդ անուան համաձայն տեսաւ զօրութիւն,

Մենք չենք ուզեր ազատ կամքի բռնութիւն,

Ուխտել ենք կռուել, այդ սիրով մեռնել,

Համոզուած ենք, որ միայն զէնքով կայ հայոց փրկութիւն:

Ստամբոլը պիտի լինի արեան ծով,

Ամէն կողմից կռիւ կը սկսի շուտով,

Կոդուրից Բաշկալա անցնենք հեշտ կերպով,

Աջից Վարդանը, ձախից Իշխանը,

Գրաւենք Աղբակ, տարածենք սարսափ, փա՜ռք Դաշնակցութեան:

Բաշկալա գաւառում, այն պատերազմին,

Աւելի մեծ սարսափ տիրեց սուլթանին,

Քաջ Զէյթունը յաղթեց վատ չար գազանին,

Կեցցէ՛ Զէյթունը, խրոխտ Սասունը, Դաշնակցութիւնը

Բախտաւոր օրեր պարգեւեց հայուն: