Πάντα εσύ του πόθου μου είσαι το νησί,
πάντα η χαμένη μου πατρίδα είσαι εσύ,
στην ξενιτιά μου η μονάκριβη ελπίδα,
πάντα ο φάρος στο χαμό μου,
η αμμουδιά στο γυρισμό μου
και στη δίψα το νερό μου είσαι εσύ...
Κι αν ο χρόνος μάς λυγίσει
κι ο καιρός μάς πολεμήσει
τι μπορεί να μας χωρίσει
τόση αγάπη πώς να σβήσει;
Χίλιες θάλασσες θ' ανοίξω
χίλιες μοίρες θα νικήσω
κι οταν θα σε συναντήσω
θα 'ναι μια στιγμή για πάντα, αγκαλιά στο Θεό,
πάντα, σ' ενα τάνγκο για δυο
μαζί για πάντα.....
Πάντα εσύ η επόμενη μου θα'σαι η γη,
εκεί που δεν υπάρχει τέλος ούτε αρχή,
εκεί που η κάθε μου πληγή θα'ναι κέρδος,
κι όλα θα'χουν γίνει ένα
μες στο φως αναστημένα
και για πάντα ερωτευμένα
όλα εκεί......
Κι αν ο χρόνος μάς λυγίσει
κι ο καιρός μάς πολεμήσει
τι μπορεί να μας χωρίσει
τόση αγάπη πώς να σβήσει;
Χίλιες θάλασσες θ' ανοίξω
χίλιες μοίρες θα νικήσω
κι όταν θα σε συναντήσω
θα 'ναι μια στιγμή για πάντα,
αγκαλιά στο Θεό, πάντα, σ' ενα τάνγκο για δυο,
μαζί για πάντα.....
Κι αν ο χρόνος μάς λυγίσει
κι ο καιρός μάς πολεμήσει
τι μπορεί να μας χωρίσει
τόση αγάπη πώς να σβήσει;
Χίλια συμπαντα θα ενώσω
χίλια θαύματα θα δώσω
κι όταν δίπλα μου σε νιώσω
θα'ναι μια στιγμή για πάντα,
αγκαλιά στο Θεό,
πάντα, σ' ενα τάνγκο για δυο,
μαζί για πάντα......