Μια καρδιά στον άνεμο [Mia kardiá ston ánemo] [Serbian translation]

Πρόσωπα και λόγια δικές μου στιγμές

στο θολό μυαλό μου εικόνες ρωγμές

στο στερνό τσιγάρο μου απόψε μιλάω ξανά

Μοιάζεις με την καύτρα του τόσο κι εσύ

μ΄έκαψες για λίγο και τώρα σιωπή

άραγε πού δίνεις φιλιά που σε μένα χρωστάς...

πού γυρνάς

Νιώθω τόσο μόνος δεν έχω στεριά κι ουρανό

δεν μοιράζομαι

μια καρδιά στον άνεμο είμαι και ψάχνω θεό

σε χρειάζομαι

Νιώθω τόσο μόνος κανείς δε μου λέει σ΄αγαπώ

ούτε η μοναξιά

σαν ψυχή γυρεύω να βρω ένα σώμα να μπω

μα εσύ πουθενά...πουθενά...

Νύχτα φέρνει η νύχτα κι οι δρόμοι κλειστοί

στου καημού τα δίχτυα μπλεγμένη ζωή

φάρος μες στο πέλαγο είναι η δική σου μορφή

Θέλω να φωνάξω δεν βγαίνει η φωνή

μόνος του μου είπες κανένας δε ζει

άραγε σε ποια αγκαλιά τώρα πια με πουλάς

πού γυρνάς