Ήρθε το τέλος αντοχής
της κάρτας σου ενοχής
και όχι μη μου πεις
μη μου ζητάς άλλο να ζω
στο ρόλο τον διπλό
που παίζω από καιρό
Μια φορά στο τόσο είσαι εδώ
τέτοια αγάπη δεν μπορώ
στη σκιά άλλης να ζω
δεν το δέχομαι
μια φορά στο τόσο να μου λες
πως εμένα μόνο θες
στις δικές σου ενοχές
να μπερδεύομαι
Δεν έχω άλλη υπομονή
και ήρθε η στιγμή να κόψω το σχοινί
έτσι που διάλεξες να ζεις
στο χάος μ’ οδηγείς
και μην το αρνηθείς
Μια φορά στο τόσο είσαι εδώ
τέτοια αγάπη δεν μπορώ
στη σκιά άλλης να ζω
δεν το δέχομαι
μια φορά στο τόσο να μου λες
πως εμένα μόνο θες
στις δικές σου ενοχές
να μπερδεύομαι
Μια φορά στο τόσο είσαι εδώ
τέτοια αγάπη δεν μπορώ
στη σκιά άλλης να ζω
δεν το δέχομαι
μια φορά στο τόσο να μου λες
πως εμένα μόνο θες
στις δικές σου ενοχές
να μπερδεύομαι