Хлусня бывае на вуснах,
На скуры бачым хлусню, боль нясе...
Хлусня бывае.., любоў ёсь,
Што за "уцехі міг" адзін --
Ўжо/Так рызыку́юць сабой.
Бывае хлусня спага́ды (спачува́ння),
Хлусня, што з жалю жыве…
Каб не крыўдзіць ніко́га (Каб ніко́му б -- балюча).
I хлусня ёсць, што нас раніць
Сапраўды́, а-я-яй...
I падман (хлусня) ёсць, што гадамі
Праўду ўто́йвае ад нас,
I шкоду прычыняе.
Ой, як! Я хачу знайсці спакой (прытулак)
У краі твайго кахання… Праўда ёсь…
Мая Ты -- любоў, мая радасьць,
Жыцьця майго праўда,
Малыш, што спяшаецца ў мае́ абдымкі,
Ты -- прытулак мой пэўны… і ісціна. О, е-э…
Мая Ты -- любоў, мая радасьць,
Жыцьця майго праўда,
Малыш, хто душу супакоіць усмешкай,
(Ты -- ) прытулак мой пэўны.., праўда мая.
У вачах хлусня бывае,
Ёсць хлусня на скуры бачна.., не уто́іш.
Ёсць хлусня.., і ёсь каханне (любоў бывае):
За адзін "асало́ды міг" --
Ставяць жыццё пад удар.
Ёсь дактрыны, ёсць прамоўцы,
Жорсткія дыктатары,
Што кіруюць у хлусні (без праўды).
І хлусня ёсць у газетах (І хлусіць паро́й часопіс),
Ў інтэрнэце, ў бары ёсць (Інтэрнэт, і ў бары йлжа), а-я-яй.
I падман (хлусня) ёсць -- год за годам
Праўду ўтойвае ад нас,
I прычыняе боль.
Я шукаю сёньня спакой (прыста́нак)
Ён ў аа́зісе тва-ёй любві.
Ты, ты -- любоў, мая радасць,
I жыцця майго праўда,
Мой малыш, што спяшаецца ў мае абдымкі,
Ты -- прыстанак надзейны… і ісціна. О, е-э…
Ты, ты -- любоў, мая радасць,
I жыцця майго праўда,
Малыш, хто душу супакойвае смехам.
Ты -- прыстанак мой пэўны… праўда мая.
«Хай жыве святасць»…….
У гэтым свеце нерэальным
Каму і верыць? «Ведаць бы – каму»…
Ты ж, любоў! Знаю, праўда ты -- мая, праўда ты -- мая.
Майго жыцьця ты – ізьзянне;
Ты -- голас, што л’е сьвятло мне;
Ты -- дождж маёй душы, так чака́ны;
Ты – ўся ісціна мая…
Майго жыцця ты – іззянне;
Ты -- голас, што супакоiць;
Ты -- дождж маёй душы, так жаданы;
Ты – ўся ісціна мая…
Праўда назаўжды́ – мая.