Μη στεναχωριέσαι, κι έχει ο Θεός.
Σύννεφο θα γίνω σπίτι σου να ’ρθώ.
Άστρο και θα πέσω στο σοκάκι σου,
θά ’ρθω να χτυπήσω το πορτάκι σου.
Όπου πας θα ’ρθώ, θα σ’ ακολουθώ,
όπου εσύ κι εγώ, τόσο σ’ αγαπώ.
Κι αν αυτός ο κόσμος σου ’γινε καημός,
μη στεναχωριέσαι, κι έχει ο Θεός.
Μη στεναχωριέσαι, κι έχει ο Θεός.
Άνεμος θα γίνω, δεν πατώ, πετώ.
Τέλειωσαν τα βάσανα κι οι πίκρες σου,
δε θα κλαις, καλέ μου, πια τις νύχτες σου.