Κοίτα ψηλά, υπάρχει ένας ουρανός
Κι αυτά που λες, κι αυτά που λες τ' ακούει Αυτός
Και τις φωνές και τις πληγές απ' τα καρφιά
Και τις σιωπές και των χειλιών σου τη σκουριά
Κοίτα λοιπόν, υπάρχει ένας ουρανός
Και τις ζωές, και τις ζωές τις βλέπει Αυτός
Δε ξέρω πια, δε ξέρω πια αν είναι Θεός ή έρωτας
Μη μου ζητάς, λοιπόν, συγνώμη
Πάντα στην έδινα κι ακόμη
Θα σου τη δώσω ό,τι κι αν γίνει
Δεν είμαι εγώ Θεός που κρίνει
Δεν είμαι ουρανός που απλώνει
Μη μου ζητάς, λοιπόν, συγνώμη
Απ' τη ζωή μας ζήτησέ τη
Κι άμα σου αξίζει ρώτησέ τη
Η αγάπη αυτή
Πάνω από μας υπάρχει μια γραμμή
Κι όπου κι αν πας, όπου κι αν πας κοιτάς αυτή
Κι οι χωρισμοί εκεί μετρούν οι επιστροφές
Οι γυρισμοί κι αν είναι η αλήθεια σου πλαστή
Πάνω από μας υπάρχει ένας ουρανός
Και τις ζωές, και τις ζωές τις βλέπει Αυτός
Δε ξέρω πια, δε ξέρω πια αν είναι Θεός ή άνθρωπος
Μη μου ζητάς, λοιπόν, συγνώμη
Πάντα στην έδινα κι ακόμη
Θα σου τη δώσω ό,τι κι αν γίνει
Δεν είμαι εγώ Θεός που κρίνει
Δεν είμαι ουρανός που απλώνει
Μη μου ζητάς, λοιπόν, συγνώμη
Απ' τη ζωή μας ζήτησέ τη
Κι άμα σου αξίζει ρώτησέ τη
Η αγάπη αυτή
Μη μου ζητάς, λοιπόν, συγνώμη
Πάντα στην έδινα κι ακόμη
Θα σου τη δώσω ό,τι κι αν γίνει
Δεν είμαι εγώ Θεός που κρίνει
Δεν είμαι ουρανός που απλώνει
Μη μου ζητάς, λοιπόν, συγνώμη
Απ' τη ζωή μας ζήτησέ τη
Κι άμα σου αξίζει ρώτησέ τη
Η αγάπη αυτή
Η αγάπη αυτή