Μη μου λες γιατί ξεχνάω
κι απ’ το σπίτι δεν περνάω
δε σε θέλω πια, να ξέρεις, άλλη αγαπώ
άλλη θέλει η καρδιά μου, γι’ άλληνε πονώ
Όταν σου `λεγα με πόνο
“χάνομαι για σένα, λιώνω”
έριχνες τα μάτια σου, μικρή μου, χαμηλά
κοίταζες να πάρεις κάποιου άλλου τα φιλιά
Ήσουνα ξελογιασμένη
και με άλλονε μπλεγμένη
Τώρα κλαις, δε σε λυπάμαι ούτε σε πονώ
την καρδιά μου θα την κάνω πέτρα σαν βουνό
Δε με μέλει κι αν θα πάθεις
θα πονέσεις για να μάθεις
κι όταν άλλον αγαπήσεις, να μην τον γελάς
θα σ’ αφήσει και εκείνος πάλι να πονάς