Πάει τόσος καιρός που δε σε βλέπω πολύ
σε ρωτάω γιατί δεν ξέρω αν είμαστε μαζί.
Πες μου τι μας ενώνει, τι; Τι μας χωρίζει, τι;
Βρες μου ή αν δεν είναι από τη σχέση αυτή.
Δεν ξέρω αν μπορώ πραγματικά να σε νιώσω
τι πρέπει να μου δώσεις και τι πρέπει να σου δώσω,
αν είσαι όντως εσύ αυτή που πρέπει ν’ αγαπήσω,
αν πρέπει να σ’ εμπιστευτώ και την καρδιά μου να σ’ αφήσω.
Είναι τα λόγια φτηνά και άλλα μη μου λες
δες τις εικόνες στο έργο μας και κλείσε τις φωνές.
Μη μιλάς
ξανακοίτα με, φίλα με τώρα.
Αν μ’ αγαπάς
δείξε μου πόσο με θέλεις και και και…
Μη μιλάς
ξανακοίτα με, φίλα με τώρα.
Αν μ’ αγαπάς
κλείσε τα μάτια και νιώσε με.
Μη μ’ ακουμπάς, μη
μη με κοιτάς, μη
μη μου μιλάς, μη, μη
πες το κι έγινε.
Τι μου ζητάς, τι
τι με ρωτάς, τι
κι αν μ’ αγαπάς, τι, τι
στάχτη έγινε.
Δέξου το έτσι όπως είμαι θα μείνω
σκέψου το δε με πειράζει να δίνω.
Άκου με, είναι η καρδιά μου δική σου
κράτα με, βάλε με μες στη ψυχή σου.
Είναι λόγια που λέω και ντρέπομαι
μα με θέλεις, σε θέλω, το δέχομαι
πως σε χάνω συνέχεια σκέφτομαι
να μη φύγεις ποτέ σου προσεύχομαι.
Το μυαλό μου ξεσπά, σιγοτραγουδώ
και τα λόγια θυμίζουν πως σ’ αγαπώ
είναι τόσο απλά, όλα τόσο καλά
όλα τόσο σωστά όταν δε μιλώ.
Μη μιλάς
ξανακοίτα με, φίλα με τώρα.
Αν μ’ αγαπάς
δείξε μου πόσο με θέλεις και και και…
Μη μιλάς
ξανακοίτα με, φίλα με τώρα.
Αν μ’ αγαπάς
κλείσε τα μάτια και νιώσε με.