מקצה לקצה [Mi Katse Le Katse] [Polish translation]

Wdrapię się na szczyt, przpłynę morze,

Przetnę pustynię, podbiję świat.

Bo gdy przestaniemy pytać – przestaniemy rosnąć,

Gdy nie pójdziemy daleko – wkrótce upadniemy.

Bo widziałem wielkie mózgi marnujące się

Na drobną politykę i przeciętną żądzę.

Widziałem tysiąc fałszywych proroków,

Zawsze mi opowiadają że mają Plan.

Widziałem Ziemię od krańca do krańca -

Tak wiele szukasz i jak mało znajdujesz.

Tylko okruchy, kilka kropelek,

Ale więcej warte niż morze, ja nie przestanę próbować

A droga jeszcze mnie wzywa kontynuować,

Iść dalej nawet gdy na zewnątrz ściemnia się już,

Nic, czego nie mam, na pewno nie potrzebuję.

Ta ścieżka jest mą ścieżką i samego siebie prowadzę.

Wdrapię się na szczyt...

Ile razy milczeliśmy gdy trzeba było krzyczeć,

Ile razy krzyczeliśmy gdy trzeba było milczeć.

Ile razy walczyliśmy zamiast zrezygnować,

Ile razy zrezygnowaliśmy zamiast walczyć.

Bo to nigdy nie wychodzi tak jak ty chcesz,

Życie nie toczy się tak jak byś oczekiwał.

I ta ucieczka to taka choroba,

Że nawet tysiąc lekarzy nie zdoła wyleczyć.

Ale każde pytanie jest już odpowiedzią,

Każde dotknięcie takie właściwe.

Siła jest w myśli – ile miłości,

Bo świętować życie jest metodą przetrwania.

Proszę by dali mi jeszcze -

Niech tylko pozwolą mi dalej iść

Tą drogą która wzywa mnie wstać i wyjść.

Potrzebuję tylko to co mam w sobie – wszystko co mam do ofiarowania.

Ta sama droga i ona rozwija się samemu,

Wszystkie przeszkody są iluzją.