Ποιος ήλιος εξεπρόβαλε
Μεγιέ Μελέ, Μεγιέ Μελέ,
ποιος ξέρει για πού το `βαλε
πού πάει, καλέ, πού πάει καλέ;
Δεν είναι ήλιος μόνο, είναι
η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ
που `χει διψάσει για φιλιά
με δεν το λέει, μα δεν το λέει.
Αν ήταν ήλιος και φεγγάρι
Μεγιέ Μελέ, Μεγιέ Μελέ
το νου δε θα μου είχε πάρει
η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ.
Γι’ αυτή την όμορφη γυναίκα
Μεγιέ Μελέ, Μεγιέ Μελέ
λιώνουμ’ εγώ και άλλοι δέκα
Μεγιέ Μελέ, Μεγιέ Μελέ.
Ποια να `ναι τούτη η κερασιά
Μεγιέ Μελέ, Μεγιέ Μελέ
που `βαλε χάντρα θαλασσιά
μη τη ματιάσουνε καλέ
Αυτή δεν είναι κερασιά
η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ
που `χει διψάσει γι’ αγκαλιά
μα δεν το λέει, μα δεν το λέει.
Αν ήταν δέντρο και κλωνάρι
Μεγιέ Μελέ, Μεγιέ Μελέ
το νου δε θα μου είχε πάρει
η Τζεμιλέ, η Τζεμιλέ.
Γι’ αυτή την όμορφη γυναίκα
Μεγιέ Μελέ, Μεγιέ Μελέ
λιώνουμ’ εγώ και άλλοι δέκα
Μεγιέ Μελέ, Μεγιέ Μελέ.