Метель [Metel'] [Polish translation]

Słowa i muzyka: Jurij Julianowicz Szewczuk i DDT

Koronowana Luną,

Jak początek – wysoka,

Jak zwycięstwo – nie ze mną,

Jak nadzieja – niełatwa.

Za oknem ściana zamieci,

Życie podeszło do gardła.

Zerwało się w końcu z zawiasów,

I mróz pożarł całe ciepło.

Graj, jak możesz, udawaj,

Zamknij oczy i zawróć.

Nie przepadnij lecz roztaj,

A następnie pokłoń się.

Moje okno odmróź,

Pobiegnij po polu wiosną,

Nie dożyj ale dojrzej,

I będziesz na zawsze ze mną...

I będziesz na zawsze ze mną...

I będziesz na zawsze ze mną...

Ze mną...

Szukają ziemi reflektory,

Do nieba ciągnie się płomień świecy,

Na śniegu lśnienie brzasku -

Skrzydła padającego płomyka.

Więc cóż, zawiejo, nalewaj,

Wypijemy na czczo czas.

Ja zaśpiewam, a ty zawyj w takt

O utraconych rzeczach.

Graj, jak możesz, udawaj,

Zamknij oczy i zawróć.

Nie przepadnij lecz roztaj,

A następnie pokłoń się.

Moje okno odmróź,

Pobiegnij po polu wiosną,

Nie dożyj ale dojrzej,

I będziesz na zawsze ze mną...

I będziesz na zawsze ze mną...

I będziesz na zawsze ze mną...

Ze mną...

Ostrożnie, nie spiesząc się,

Z białym wiatrem na piersi,

Gdzie u wmarzniętej w lód łodzi

Czeka zmarznięta dusza...

Graj, jak możesz, udawaj,

Zamknij oczy i zawróć.

Nie przepadnij lecz roztaj,

A następnie pokłoń się.

Moje okno odmróź,

Pobiegnij po polu wiosną,

Nie dożyj ale dojrzej,

I będziesz na zawsze ze mną...

I będziesz na zawsze ze mną...

I będziesz na zawsze ze mną...

Ze mną...